Door de decentralisaties kunnen ouders met complexe opvoedingsvraagstukken en pedagogische dilemma’s aankloppen bij de gemeente. Moet een gemeente zelf op zoek naar antwoorden? Nee, want elke gemeente kan gebruik maken van en verwijzen naar 2.700 teksten op www.opvoeden.nl. 5 vragen aan Els Verkerk, directeur van de stichting die deze informatie verzamelt.
Jullie teksten bereiken 120 duizend mensen per maand. Wat zijn de meest gelezen artikelen?
‘In de top 20 van meest gelezen teksten staat vooral informatie over de allerjongste fase. Denk aan tips over baby’s die veel huilen, over borstvoeding en over het gewicht van de baby. Een opvallende uitschieter: ouders met een kinderwens die zoeken op “vruchtbare dagen”. Andere veelgelezen artikelen gaan over driftbuien bij peuters en seksuele voorlichting aan puberende kinderen. Ook weten wij dat veel ouders worstelen met media-opvoeding.’
Jullie ondersteunen 390 gemeenten met uniforme informatie. Hoe doen jullie dat?
‘We doen dat met drie voltijdsmedewerkers in opdracht van de VNG. Het idee is dat een gemeente niet zelf op zoek hoeft naar betrouwbare informatie, maar dat wij dat effectief en slim organiseren voor alle gemeenten. Wij verzamelen, delen én actualiseren kennis die we daarna gratis beschikbaar stellen aan ouders. Nederland beschikt over een rijke kennisinfrastructuur rond opvoedkundige thema’s. Wij hebben een lijst van 56 kennisinstituten die actief kennis met ons delen. Dat zijn bekende spelers zoals het Nederlands Jeugdinstituut en het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid. Universiteiten, hbo’s en Rutgers doen mee en ook Ouders Online is aangehaakt. Zij weten goed wat de doelgroep bezighoudt en over een thema als media-opvoeding weten ze bijzonder veel. Uit al die bronnen verzamelen wij de kennis en maken dat beschikbaar voor zoekende ouders. Dat klinkt eenvoudig, maar daaraan gaat een heel proces vooraf. We hanteren digitale werkprocessen waarin checks and balances worden geborgd. Teksten worden door groepen van professionals bekeken en van feedback voorzien. Zien zij iets raars of opvallends in een tekst over bijvoorbeeld “alcoholgebruik tijdens de zwangerschap”, dan leggen we dat automatisch voor bij het Trimbos-instuut. Daarna vertalen wij het in een toegankelijke publieksversie en na die redactieslag gaat alles nog een keer heen en weer voordat we het online publiceren.’
Hoe houden jullie het lokaal?
‘Door plaatsbepaling kan de landelijke site zien uit welke gemeente een bezoeker komt. In de rechterbalk koppelen we vervolgens lokale informatie aan onze content. Daar vind je loketten in de buurt maar ook lokaal nieuws en activiteiten, een gratis functie voor gemeenten die zo hun bereik kunnen vergroten. Inmiddels bieden zeventig gemeenten onder hun eigen gemeentelijke logo lokale informatie aan. En ook wijkteams, CJG’s en GGD’s kunnen opduiken in de rechterbalk. Dus als er in jouw buurthuis toevallig een cursus wordt gegeven over het onderwerp waarover jij informatie zoekt, dan popt het daar op. Op die manier delen we onze content via allerlei kanalen en routes. Kijk ook maar eens naar de manier waarop ze dat in Heerenveen aanpakken.’
4. Kranten besteedden in 2012 aandacht aan de moeite van sommige gemeenten met de inhoud van sommige teksten. Zo ontstond in Staphorst ophef over het onderwerp abortus. Speelt dat nog?
‘Volgens mij zijn we daar goed uitgekomen. Staphorst kwam met kritische maar bruikbare feedback. Samen met Rutgers hebben we teksten verbeterd, meer neutraal gemaakt én Staphorst zit nu in onze gebruikersraad voor gemeenten. Zij vertegenwoordigen het standpunt van meerdere gemeenten in ons land. Ik heb vlak voor de Kerst gesproken met de contactambtenaar in Staphorst en ze maken gewoon gebruik van onze content en verwijzen naar www.opvoeden.nl. En zoals gezegd: gemeenten kunnen in de rechterbalk hun eigen lokale kleuring geven.’
Zijn er nog problemen waar jullie tegenaan lopen?
‘Eind 2013 heeft Maurice De Hond gepeild waar zoekende ouders hun informatie vandaan halen. Het blijkt dat ouders vooral op zoek gaan in de eigen omgeving: de partner, familieleden, vrienden en buren. Als tweede stap gaan ze speuren via Google. Pas veel later klopt men aan bij de huisarts, het consultatiebureau of de gemeente. Dat was voor ons een belangwekkend inzicht. Op internet kunnen ouders immers van alles tegenkomen. Wat is betrouwbaar? Daarop zijn we twee dingen gaan doen. We hebben een keurmerk ontwikkeld voor sites die betrouwbare en getoetste informatie aanbieden. Tegelijkertijd willen wij onze bekendheid vergroten. Naast de vindbaarheid -die verder omhoog moet- willen wij de doelgroep nog meer een prominente plek geven via periodiek onderzoek, zoekvraaganalyses en door aan te haken bij structurele ouderparticipatie in gemeenten. Dat is een belangrijke kanteling in ons denken. De ouders zelf worden in toenemende mate ons vertrek- en eindpunt.’
Bron: 3D Journaal